środa, 7 września 2011

573. Czego uczą nas gry 3.1

W aktualnym num erze "CD-Action" (9/11) kolejna odsłona wyśmiewającej stereotypy serii "czego uczą nas gry".

Tym razem autor tekstu wziął się za bzdury fabularne. Tekst w piśmie został bogato zilustrowany, ale mimo to zostało 14 niewykorzystanych obrazków. Dziś część pierwsza. Śródtytuły odnoszą się do poszczególnych wątków tekstu.

Poniższe 2 rysunki zostały wykonane do wstępu, który zapowiada demaskowanie błędów fabularnych powielanych w grach.


Otwarcie wrót/portalu do innego wymiaru/piekieł
W tej części autor tłumaczy, skąd się bierze całe zło na świecie (= w grze)- po portali, z których wychodzą wszelakie (fabularne) pokraki.



Widzicie jakieś podobieństwo do serii, którą tworzyłem z Otisem ;)?
Przyjaciel przechodzi na złą stronę
Chyba najczęściej stosowany zwrot (zawrot?) fabularny- w końcu nawet najlepszy przyjaciel okaże się wstrętną szują...


Jutro część druga.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz